Mobilbahis yuvalar

Denis Johnson adlı bir İngiliz antrenör üreticisi, Londra'nın zevk arayan aristokratlarına ”yaya müfredatı” adı verilen kendi versiyonunu pazarladı. Hobi atları, yayalar için bir tehlike olarak kaldırımlardan yasaklanmadan önce yıllarca başarı elde etti. Ulusal Amerikan Tarihi Müzesi'ne (NMAH) göre, modası geçti ve 1820'lerde araçlar nadiren görüldü. Devrim niteliğindeki pedalları ve dişli sistemiyle velosipede kimin icat ettiği sorusu biraz belirsiz. Karl Kech adlı bir Alman, 1862'de bir hobi atına ilk pedal bağlayan kişi olduğunu iddia etti. Ancak böyle bir cihazın ilk patenti Kech'e değil, bir ABD patentini alan Fransız araba üreticisi Pierre Lallement'e verildi. NMAH'a göre 1866'da krank pedallı iki tekerlekli araç. Michaux ve Olivier kardeşler, velosipetlerini 1867'de pedallarla pazarlamaya başladılar ve cihaz çok popüler oldu. Popüler bir tasarım, tekerleklerin boyutu nedeniyle kuruş farthing olarak da bilinen yüksek tekerlekli araçtı. (Farthing, bir kuruşun dörtte biri değerinde olan bir İngiliz madeni parasıydı.) Bir kuruş farthing, katı lastik lastikleri ve uzun kolları nedeniyle selefine göre daha yumuşak bir yükselişe sahipti. Üreticiler daha büyük olan üç tekerleğin pedalların bir dönüşüyle ​​daha uzağa gidebileceğini fark ettikçe ön tekerlekler gittikçe büyüdü. Bir binicilik meraklısı, bacakları uzun olduğu kadar büyük bir tekerleği de alabilirdi. Starley, 1871'de İngiltere'ye ”Ariel” bisikletini tanıttığında bisikletlerini başarılı bir şekilde pazarlamaya başladı ve bu ulusun önümüzdeki on yıllar boyunca bisiklet inovasyonunda lider rolünü başlattı. Starley belki de en çok 1874'te teğet kollu tekerleği icat etmesiyle tanınır.